MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Şikayetçi SGK Başkanlığı"na 04.06.2012 tarihinde tebliğ edilen hükmün vekili tarafından süresinden sonra verilen 12.06.2012 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşılmakla, temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ..."in temyiz itirazlarına gelince;
1-Hakkındaki mahkumiyet hükmü temyize konu olmayan ..."ın sahibi olduğu .... Ltd. Şti."nde mesul müdür olan sanığın,adlarına düzenlenen gözlük reçetelerine istinaden tanık olarak dinlenen şahıslara verilen gözlüklerin teslim edildiğine dair reçetelerin arka yüzlerine alınan imzaların adları geçenlere ait olmadığı, kimliği tespit edilemeyen şahıslara gözlükleri teslim aldıklarına dair imza attırarak reçete bedellerini tahsil etmek amacı ile şikayetçi kuruma ibraz etmek suretiyle “Gerçek Bir Durumun Belgelenmesi Amacı İle... Sahtecilik” suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında;sanığın, ...isimli firmada mesul müdür görünmekle birlikte görevinin sadece göz doktorlarının yazdığı reçetedeki gözlük camlarını atölyede veya laboratuvarda çerçevelere montaj uygulaması yapmaktan ibaret olduğunu,reçete ve faturalarla ilgisinin bulunmadığını,sonuç olarak sigortalı işçi olduğunu savunması karşısında;gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde tespiti ile cezanın şahsiliği ilkesine bağlı olarak,savunmada ileri sürülen hususlar araştırılarak sanığın yüklenen suça katıldığına ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün belirtilen sebeplerden dolayı, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.