Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12654 Esas 2019/8611 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43/1, 52/2-4 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın sahibi olduğu .... Tic. Ltd. Şti’nin Denizli D Tipi Kapalı Cezaevi yanında yapılmakta olan açık cezaevi inşaatının yüklenici firması olarak faaliyetini sürdürdüğü sırada, satın almadan sorumlu şirket çalışanı olan sanığın suç tarihinde inşaatta kullanmak üzere .... Malzemeleri Şti. ile .... Ltd.Şti’den katılan firma adına inşaat çivisi ve tel satın aldığı, firma elemanlarının satın alınan miktar itibariyle malzemenin fazlalığını farketmeleri üzerine katılan firmayı telefonla arayarak uyardıkları, sanığın bilirkişi raporunda belirtildiği üzere .... Yapı adlı firmadan 11.779,15 TL"lik, .... Yapı Elemanları adlı firmadan ise 12.418,95 TL"lik inşaat çivisi ve tel satın almasına rağmen satın aldığı malzemeleri müteahhitliğini yaptığı katılan şirketin inşaat şantiyelerine götürüp, inşaatlarda kullanılmak üzere çalışanlara teslim etmeyerek, haksız çıkar sağlamak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, tanıkların beyanı, fatura-sevk irsaliyesi örnekleri, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı nazara alınarak sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında her hangi bir isabetsizlik görülmemiş, sonuca etkili görülmediğinden tebliğnamenin bozma isteyen görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın eksik inceleme ve araştırmaya, savunma hakkının kısıtlandığına ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.