MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılardan ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğunu, iş akdinin haklı ve geçerli neden olmadan feshedildiğini iddia ederek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan ... vekili, davacının, diğer davalı işçisi olduğunu, diğer davalı ile aralarında site güvenliğinin sağlanması amacıyla sözleşme imzalandığını, davacı ile davalı arasındaki iş akdine müvekkilinin taraf olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı .... Vekili, davacı ile aralarındaki iş sözleşmesinin belirli süreli olduğunu, davacının iddialarının asılsız olduğunu, izin alamaması nedeni ile çıkan tartışma nedeni ile savunmasının alınmak istediğini ancak savunma vermediğini, davayı açtığı tarihte halen çalışıyor gözüktüğünü, davacının devamsızlık yapması nedeniyle iş akdinin haklı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak, iş akdinin İş Kanunu 18. ve 19. maddelere aykırı olarak feshedildiğini, feshin haklı olduğuna ilişkin davalılar tarafından delil sunulmadığını, her iki davalının davacının işçilik haklarından müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılardan ... Sitesi Yönetim vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davalılar arasında güvenlik hizmeti sunulmasına ilişkin sözleşme olduğu, güvenlik hizmetinin yardımcı iş olduğu, davalılar arasında asıl alt işveren ilişkisi bulunduğu ve işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinden davalıların birlikte sorumlu olacağı kabul edilmesine rağmen, davacının hangi davalıya iade edildiği açıkça belirtilmeden “davalı işveren tarafından yapılan feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine” şeklinde karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 2/6 maddesi uyarınca, “Bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur. Keza aynı maddenin 7. fıkrasına göre de “Asıl işverenin işçilerinin alt işveren tarafından işe alınarak çalıştırılmaya devam ettirilmesi suretiyle hakları kısıtlanamaz veya daha önce o işyerinde çalıştırılan kimse ile alt işveren ilişkisi kurulamaz. Aksi halde ve genel olarak asıl işveren alt işveren ilişkisinin muvazaalı işleme dayandığı kabul edilerek alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçisi sayılarak işlem görürler.” Asıl işveren ve alt işveren arasındaki sözleşmenin muvazaalı olması halinde, alt işveren işçisi, aynı madde uyarınca başlangıçtan itibaren asıl işveren işçileri sayılacaktır.
Feshin geçersizliği ve işe iade davasının alt ve asıl işveren ilişkisinde, her iki işverene birlikte açılması ve muvazaa bulunmaması halinde, davacı işçi alt işveren işçisi olup, iş sözleşmesi alt işveren tarafından feshedildiğinden, feshin geçersizliği ve işe iade yükümlülüğü alt işverenindir. Asıl işverenin iş ilişkisinde sözleşmenin taraf sıfat bulunmadığından, asıl işverenin işe iade yönünde bir yükümlülüğünden sözedilemez. Asıl işverenin işe iade kararı sonrası işçinin işe başlamak için başvurması ve alt işverenin işe almamasından kaynaklanan işe başlatmama tazminatı ile dört aya kadar boşta geçen süre ücretinden yukarda belirtilen hüküm nedeni ile alt işverenle birlikte sorumluluğu vardır.
Somut uyuşmazlıkta her iki davalı arasında yardımcı iş niteliğinde olan güvenlik hizmetinin verilmesi için sözleşme imzalandığı, davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi olduğu mahkemenin de kabulündedir. Ancak mahkemenin hüküm fıkrasında davacı işçinin hangi davalı şirketin işyerine iade edildiğini açıkça belirtilmemiştir. Davalılardan .... Alt işveren olup davacı işçi de alt işveren işçisi olduğundan ve iş sözleşmesi alt işveren tarafından feshedildiğinden feshin geçersizliği ve işe iade yükümlülüğü alt işverenindir. Bu nedenle yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiş ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/2 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının ... işyerine İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde davalıların müştereken ve müteselsilin ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının
4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilin tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı 92.00 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davalıların yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine,
Kesin olarak 12.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.