10. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1770 Karar No: 2021/1825 Karar Tarihi: 09.02.2021
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/1770 Esas 2021/1825 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2020/1770 E. , 2021/1825 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İSTANBUL Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hükümler : a) Mahkûmiyet; İstanbul Anadolu 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/05/2019 tarihli 2018/518 esas ve 2019/203 sayılı kararı b) İstinaf başvurusunun esastan reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 02/10/2019 tarihli 2019/2370 esas ve 2019/2075 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de dikkate alınarak sanıklar müdafilerinin dilekçelerindeki temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönlerine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere göre yapılan incelemede, Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; 1- Sanıklara verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması, 2- Hükümden sonra TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün; 1- Hüküm fıkrasının, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin (1) ve (2) numaralı bölümlerin 5. paragraflarına “...kalan miktarın tamamının bir defada alınacağı” ibarelerinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” ibarelerinin eklenmesi, 2- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili (1) ve (2) numaralı bölümlerin 6. paragraflarının hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerlerine "Sanık hakkında, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler gözetilerek, oluşan duruma göre, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına", ibaresinin yazılması, Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul Anadolu 11. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, sanık ... hakkındaki tahliye talebinin reddine, 09.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.