Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2152 Esas 2016/8370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça konu çeklerin kredi borcu karşılığı olarak bankaya ibraz tarihinin 26.08.2005 olduğu anlaşılmakla gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin 26.08.2005 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
7201 sayılı Tebligat Kanununun 11. maddesi gereğince vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği gözetilmeden, yoklukta verilen kararın görevsizlik kararına itiraz dilekçesi ekinde vekaletname sunan müdafii yerine sanığa tebliğ edilmesi nedeniyle sanık müdafiinin temyizinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmayıp fotokopi belge üzerinden yapılan bilirkişi incelemesinin hükme esas alınamayacağı cihetle, suça konu çek asıllarının şikayetçi Türkiye Ekonomi Bankası ve dosyaya aslı gibidir kaşesi ile çek suretlerini ibraz eden katılan vekilinden ibrazı istenip, sunulması halinde suça konu çeklerin ön ve arka yüzündeki yazı ve imzaların aidiyeti ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırılıp, belgeler mahkemece incelenip özelliklerinin duruşma tutanağına yazılıp, gerekçeli kararda aldatıcılık niteliğinin varlığı tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği; belge asıllarına ulaşılamaması durumunda ise resmi belgede sahtecilik suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı nazara alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı,
2-Kabule görede; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.