MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık ..."in diğer sanık ... ile birlikte 2005-2006-2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçunu işledikleri iddia ve kabul edilen kamu davasında sanık ..."in ...Tic.Ltd.Şti"nde işçi olarak çalıştığı, sigorta yapacaklarını söyleyerek bir takım evraklar imzalattıkları, kendisinin hiç fatura düzenlemediği şeklindeki savunması ve suça konu faturaların dosya arasında olmaması karşısında; öncelikle sahte fatura düzenleme suçunun oluşabilmesi için düzenlenen belgelerin 213 sayılı VUK"nun 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle; sanığın düzenlediği iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin vergi dairesinden sorularak fatura aslı yada onaylı suretinin de dosya arasına konulması, düzenlenen faturaları kullanan şirketlerin tespit edilmeye çalışılması ile bu şirketler hakkında dava açılıp açılmadığının belirlenmesi ve yetkililerinin faturaları kimden aldıkları konusunda tanık olarak dinlenilmesi, sanık tarafından şirket faaliyetleriyle ilgili beyanname, şirkete ait bir belge düzenleyip düzenlemediğinin araştırılması, sanığın imzaları alınarak şirketin vergi dairesi ve ilgili kurumlara sunulan tüm belge asıllarındaki yazı ve imza örnekleri ile karşılaştırılması için bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; 2005-2006 ve 2007 takvim yıllarındaki eylemlere yönelik hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 18 ay 22 gün yerine sehven 17 ay 22 gün olarak belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini
3-2008 takvim yılındaki eylemlere yönelik hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 3 yıl 2 ay 15 gün olarak belirlenmek suretiyle fazla ceza tayini
4-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.