Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ile davalının temyiz etmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 02.11.2004 günü gerçekleşen iş kazasında yaralanan sigortalıya bağlanan ilk peşin değerli gelir, ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinden oluşan sosyal sigorta yardımlarının 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesi hükmü uyarınca davalı işverenden rücuan tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece hükme esas alınan kusur raporunda davalı işvereni % 70 kusurlu, kazalı işçiyi %30 kusurlu saymak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükme esas kusur raporunda davalı işverene % 70, kazalı işçiye % 30 kusur izafe edildiği halde, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığınca hazırlanan 17.01.2006 tarihli soruşturma raporunda kazada işveren ve üçüncü bir kişinin de kastı, kusuru ve suç sayılır bir hareketi saptanamamıştır şeklinde düzenlenmiştir. Teftiş raporunda ve dosyada alınan kusur raporu arasında kusur yönünden çelişkili durum irdelenip giderilmemiştir.
Mahkemece, iş kazasının maddi olgusu tespit edilerek raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi işçi sağlığı ve iş güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden; kusur oran ve aidiyeti konusunda yeniden rapor alınarak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, hükmü temyiz eden davacı vekili ile davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.