MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/06/2015 tarih ve 2014/1494-2015/593 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacı şirketin merkezi ..."da bulunan bir ... kuruluşu olduğunu, davacının ticaret unvanı ve marka olarak kullandığı "..." ile davalı şirketin ticaret unvanı ve marka olarak kullandığı "..." ibarelerinin tüketici nezdinde karşılık yaratacak kadar benzer olduğunu ileri sürerek davalının müvekkilinin ticaret unvanına tecavüz ve haksız rekabet fiillerinin durdurulmasını, uyuşmazlık konusu "..." ibaresinin davalının unvanından terkinini, unvanın terkinine karar verilmemesi halinde davalı tarafın iştigal alanlarından müvekkilin iştigal alanları ile çakışan kısımlarının ana sözleşmeden çıkarılmasını, verilecek hükmün ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirket ile davacının faaliyet alanlarının farklı olduğunu, haksız rekabet iddiasının doğru olmadığını, 1999 yılında tescil edilen unvanını yıllardır kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirketlerin ... ibaresine yer verdiği ticaret unvanlarını davalı şirketten daha önce tescil ettirdiği, her iki taraf unvanınında yer alan ek ibarenin birbirine benzediği, tarih itibarıyla tescil önceliğinin ve dolayısıyla kullanma hakkı davacı şirkete ait olduğundan davacı şirketin TTK 52. maddesi anlamında dava hakkı olduğu, ancak davalı şirketin ticaret siciline tescili ile işbu dava tarihine kadar yaklaşık 14 yıllık sürenin geçtiği, uzun süre sessiz kalan davacının işbu davayı açmasının TMK "nın 2. maddesine aykırılık oluşturacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.