Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/2-b maddesi gereğince beraat

2863 sayılı Yasaya muhalefet suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiince ibraz olunan 06/05/2015 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre, vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz isteminde bulunulduğu kabul edilmek suretiyle yapılan incelemede;
Sanığın, Bursa ili, Osmangazi ilçesinde, koruma amaçlı imar planı kapsamında, kentsel sit alanı içerisinde bulunup, sivil mimarlık örneği taşıyan dava konusu taşınmazı 18/04/2012 tarihinde edindiği, edindikten bir hafta sonra Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kuruluna 28/04/2012 tarihli, tamir ve onarım işleri için izin talep eder dilekçe ibraz ettiği, yine 19/10/2012 tarihli dilekçesi ile de yapıya ilişkin rölöve, restitasyon ve restorasyon projelerini belediyeye sunduğu, kurul uzmanları tarafından 08/01/2013 tarihinde yerinde yapılan incelemede; zaman içerisinde yapıya izinsiz müdahalelerde bulunulduğunun tespit edildiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında; taşınmazı satın aldığından bu yana hiçbir inşai faaliyette bulunmadığını, bu eylemlerin kendisinden önce yapılmış olduğunu beyan ettiği, kolluk tarafından yapılan araştırmada eylemlerin ne zaman gerçekleştirildiğinin tespit edilemediği, kurulun 17/01/2013 tarih 1479 nolu kararı ile, sanık tarafından sunulan projelerin onaylanmasına, izinsiz yapılan uygulamalara ilişkin olarak suç duyurusunda bulunulmasına, izinsiz uygulamaların restorasyon projesi doğrultusunda düzeltilmesi gerektiğine, 29/03/2014 tarih 3119 sayılı kararı ile de söz konusu yapıya belediyesince yapı kullanma izni verilebileceğine karar verildiği, belediye tarafından da 02/09/2013 tarihli yapı ruhsatı ve 12/05/2014 tarihli yapı kullanma izin belgesi verildiği anlaşılan dosya kapsamında;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olduğu, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme son bent olarak, “Kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.500 TL vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 05/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.