Taraflar arasında görülen dava verilen 29/06/2015 tarih ve 2015/5-2015/494 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile yüklenici olarak sözleşme düzenlendiğini, yüklenicinin 25.932,00 TL tutarlı kesin teminat mektubu verdiğini, yüklenicinin taahhüdü altında bulunan yapım işinde geçici kabul eksikliklerinin tespit edildiğini, kesin teminat mektubunun uzatılması talebinin zaruri olduğunu, davalı banka tarafından müvekkil idarenin yazılı talebine rağmen teminat mektubunun süresinde uzatılmadığı gibi kesin teminat mektubunun da nakde çevrilmediğini, davalı bankanın taahhüdünü yerine getirmediğini ileri sürerek kesin teminat mektubunda belirtilen 25.932,00 TL"nin reeskont faizi ile davalıdan tahsili ile müvekkil idareye ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının 22.09.2014 tarihinden önce yazılı tazmin talebi olmadığından teminat mektubunun hükümsüz hale geldiğini, davacının müvekkil bankadan dava konusu teminat mektubunun vadesinin uzatılmasını isteme yetkisinin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, yüklenici tarafından davacıya verilen teminat mektubunun süresinin bir yıl daha uzatılması için davalı bankadan talepte bulunulduğu, davalı bankanın buna cevap vermemesi üzerine 27.11.2014 tarihinde teminat mektubunun nakde çevrilmesi için talepte bulunduğu, ancak garanti yükümlülüğü 22.09.2014 tarihinde dolduğu ve tarihe kadar da teminat mektubunun nakde çevrilmesi hususunda davacı tarafından Yapı Kredi Bankasına başvurulmadığından teminat mektubunun geçersiz hale geldiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
./..






SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.