Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Tüm sanıklar hakkında;TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2- 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet Mahalli Cumhuriyet savcısı


Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin yüzüne karşı 25.03.2015 tarihinde verilen hükmü 27.03.2015 tarihli süre tutum dilekçesi ile temyiz ettikten sonra, sanığın 12.06.2015 tarihli ve nüfus cüzdanı örneği ekli dilekçesi ile temyizden feragat ettiğini beyan etmesi karşısında, sanık adına vekili tarafından yapılan temyiz istemi yönünden TEMYİZ İNCELEMESİ YAPILMASINA YER OLMADIĞINA, sanık müdafiinin temyiz istemi ile ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B)Sanık ... müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gerekçeli kararda hükme esas alınan 18.09.2014 tarihli bilirkişi heyeti raporunda sanıklar ... ve..."ın 1. derece tali kusurlu, sanık ..."in ise 1. derece asli kusurlu olduğu belirtildiği halde; gerekçeli kararda her üç sanığın hangi sebeple aslî kusurlu bulundukları açıklanmaksızın, tüm sanıklar hakkında temel cezanın alt sınırdan ayrılarak verilmesi ve taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru ve işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olması gerektiği hükmü ile ceza hukukunun genel prensibi olan cezaların şahsileştirilmesi ilkesine aykırı olarak ceza tesis edilmesi;
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.