Taraflar arasında görülen davada bozmaya uyularak verilen 22/10/2015 tarih ve 2015/99-2015/398 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2004-2011 yılları arasında davalı şirket bünyesinde bordrolu olarak çalıştığını ve 16 Şubat 2011 tarihinde emekli olduğunu, davacının müdürlük yaparken şirketin piyasadaki itibarını korumak ve yasal takibe maruz kalmasını engellemek amacıyla iyi niyetli olarak sonradan kendisine ödeneceği inancıyla davalı şirket namına bir çok harcamalar yaptığını, bu hususun şirket kayıtlarında açıkça görüleceğini, müvekkilinin alacağının tahsili amacıyla takip yaptığını, davalı şirketin takip dosyasına kabul ettiği 2.821,84 TL dışında itiraz ederek takibi durdurduğunu iddia ederek davalının itirazının iptali ile %40"dan aşağı olmayacak şekilde icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ileri sürdüğü alacağının ne kadarının maaş, ne kadarının elden ödenecek alacak olduğunun belli olmadığını, davacı tarafın davalı şirkete ait muavin defterdeki kayıtlar ile elden ödemeleri ispatlamış olduğundan bahsettiğini, şirket yönetim kurulunca alınmış bir karar olmadan davacının davalı şirkete kendi hesabından para aktarmış ve şirket adına elden ödemeler yaparak borçlandırıcı işlemler yapmış ise görevi kötüye kullanmış sayılacağını, muavin defterin yardımcı defter olup bağlayıcılığının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak, davalı şirketin bir kısım borçlarının veya ödemelerinin davacı tarafından gerçekleştirildiği, davalı şirkete değişik tarihlerde paralar verdiği ve bu hususun muavin defterine işlendiği, bu ödenen paralardan bir kısmının davacıya geri ödendiği ancak 18.402 TL"nin şirketçe davacıya iade edilmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının itirazının 18.402,00 TL asıl alacak ve 344,85 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 18.746,85 TL üzerinden iptali ile takibin bu kısım yönünden devamına, asıl alacağın % 20 oranı olan 3.680,40 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.

.../...






SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 960,45 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.