Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8273 Esas 2016/1333 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8273
Karar No: 2016/1333
Karar Tarihi: 16.02.2016

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8273 Esas 2016/1333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından cinsel taciz suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyiz incelemesi sırasında kanunda yapılan değişiklikler dikkate alındı ve sanığın suç işleyerek cinsel içerikli mesaj gönderdiği belirlendi. Ancak hükmün eksik ceza tayini yüzünden bozulması gerektiği anlaşıldı. Sonrasında yapılan yeniden değerlendirme sonucunda Anayasa Mahkemesinin kanunun 53. maddesi ile ilgili kısmi iptal kararına dikkat çekildi ve sanık hakkında kanunun birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına karar verildi.
Yukarıdaki Mahkeme Kararında açıklandığı üzere, yazıda bahsedilen kanun maddesi TCK'nın 53. maddesidir. Bu madde, suç işleyen kişilerin psikolojik durumlarını dikkate alarak, uygulanacak cezaların belirlenmesini düzenler. Kanunun birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ise, suçun türüne ve niteliğine bağlı olarak, belirli hükümler getirir.

14. Ceza Dairesi 2015/8273 E. , 2016/1333 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Onama

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında olay günü değişik zamanlarda katılanın kullandığı cep telefonuna cinsel içerikli iki mesaj gönderdiği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nın 105/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın koşulları oluştuğu halde zincirleme suça ilişkin aynı Kanunun 43/1. maddesi ile arttırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması sonucunda eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.