Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10248 Esas 2021/2854 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4., 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Katılanlar vekilinin vekalet ücreti yönünden temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılma isteminde bulunmalarına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen şikayetçilerin, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz haklarının bulunduğu, kaza sonucu yaralanmaları nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradelerini ortaya koyan şikayetçilerin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına, vekillerinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Katılanlar vekilinin yüzüne karşı 21.04.2016 tarihinde verilen hükmü, CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 23.05.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
B-Sanık müdafinin verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
UYAP sisteminden temin edilen nüfus kayıt örneğinde sanık ... Kanalıcının 05/03/2018 tarihinde temyiz aşamasında öldüğünün tespit edilmiş olması karşısında, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 22.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.