15. Ceza Dairesi Esas No: 2017/11840 Karar No: 2019/8596 Karar Tarihi: 19.09.2019
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11840 Esas 2019/8596 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2017/11840 E. , 2019/8596 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Birleşen dosyada, müşteki ....’in davaya katılmasına karar verildiği halde, gerekçeli karar başlığında katılan taraf olarak gösterilmemiş olması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir. Sanığın müşteki ... vasıtasıyla, nakliye amacıyla aracına yüklediği katılan şirkete ait 12.880 kg pimapeni hizmet sözleşmesine göre ulaştırmak zorunda olduğu Eskişehir"e götürmek yerine, Bursa’da bir firmaya satarak bedelini mal edindiği ve bu surette üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; katılan beyanı, sanık savunması, müştekilerin beyanı ve tüm dosya kapsamından; sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir. Sanık hakkında 3 yıl hapis cezasına hükmolunduğu halde, TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmemiş ise de; hapis cezasının kanuni sonucu olan bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suç vasfında hata yapıldığına, lehine cezasından takdiri indirim yapılmasına, cezanın teşdiden verilmemesi gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.