MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, zimmete iştirak, kıymetli damgada sahtecilik
HÜKÜM : Kıymetli damgada sahtecilik suçundan tüm sanıkların mahkumiyetine, zimmet suçundan ..."in mahkumiyetine, zimmete iştirak suçundan sanıklar ... ve ..."nun beraatlerine


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının başvurusunun kapsamına göre sanıklar ... ve ... hakkında zimmet suçundan verilen beraat hükümleri açısından aleyhlerine, sanık ... hakkında aynı suçtan verilen mahkumiyet hükmü açısından ise lehine temyiz talebinde bulunduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Kıymetli damgada sahtecilik suçundan tüm sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri ile zimmete iştirak suçundan sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmiş, delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafiileri ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24/02/2015 gün 2013/622 -2015/16 sayılı karar ile benzer kararlarında da belirtildiği üzere, temyiz edilen önceki hüküm bozma kararı verilmesiyle ortadan kalkmış olduğundan, yerel mahkemece önceki karardan farklı olarak, suçun sübutu ve niteliği de dahil olmak üzere sanığın hukuki durumuyla ilgili tüm hususlarda, CMK"nın 217. maddesi uyarınca ulaşılan vicdani kanaat doğrultusunda serbestce karar verilebileceği gözetildiğinde; mahkemece verilen 30/10/2006 tarihli hükmün Dairemizin 29/05/2012 tarihli ilamı ile bozulmasına karar verildikten sonra tümüyle ortadan kalkmış olduğundan zimmete geçirildiği kabul edilen 280 TL"nin hükümden önce 13/11/2012 tarihinde iade edildiği nazara alınarak sanık hakkında TCK"nın 248/2. maddesinin uygulanması gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kabule göre de;
Kazanılmış hakka konu teşkil eden 30/10/2006 tarihli hükümde 3 yıl hapis ve 2000 TL adli para cezası tayin edilmiş iken CMUK"nın 326/son maddesinin uygulanması sırasında sonuç cezanın 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.