Esas No: 2021/8504
Karar No: 2022/3947
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8504 Esas 2022/3947 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Suça sürüklenen çocuklar mala zarar verme suçundan mahkum edilmiş, ancak adli para cezası verilen miktarın 3.000 TL'nin altında olduğu için temyiz edilemeyeceği belirlenerek, temyiz istemleri reddedilmiştir. Ancak, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümler ise, asli dava zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle temyiz itirazları kabul edilmiş ve hükümler bozulmuştur. Nitelikli hırsızlık suçu için ise, suça sürüklenen çocukların temyiz itirazları reddedilmiş ve hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 116/2, 119/1-c, 31/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Suça sürüklenen çocuklar müdafiileri
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz isteminde bulundukları anlaşılmakla yapılan incelemede;
I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.200 TL olan adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuklara yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 116/2, 119/1-c, 31/2. maddelerine uyan iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarının gerektirdiği cezalarının türü ve üst sınırlarına göre; aynı Yasanın 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 4 yıllık asli dava zamanaşımının, karar tarihi olan 19/04/2016 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ..., ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
III-Suça sürüklenen çocuklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuklar ..., ... müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
