Vergi usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7230 Esas 2016/8313 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7230
Karar No: 2016/8313
Karar Tarihi: 12.12.2016

Vergi usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7230 Esas 2016/8313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiş ancak sanık müdafii temyiz talebinde bulunmuştur. Ancak sanık müdafii vefat ettiği için temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkemede ise sanığın sahte fatura kullanmak suçundan tek bir mahkumiyet hükmü kurulması, faturaların kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmemesi, zararın giderilmemiş olmasından bahisle CMK'nun 231. maddesinin uygulanmaması ve hüküm giyen sanığın hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği ancak bunların göz önüne alınmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi, 230. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nun 317. ve 321. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2016/7230 E. , 2016/8313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
UYAP kanalıyla mernis üzerinden temin edilen nüfus kayıt örneğine göre, sanık ..."ın yargılama aşamasında 09.01.2012 tarihinde vefat ettiği, ölüm ile vekalet ilişkisinin de son bulacağı cihetle, temyiz hakkı bulunmayan sanık müdafiinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince,
1- “Sahte fatura kullanmak” ve “sahte fatura düzenlemek” suçları birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olup biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeden düzenleme ve kullanma suçlarından tek bir mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Sahte fatura düzenlemek veya kullanmak suçlarında, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; ilgili yıllara ait düzenlenen veya kullanılan suça konu faturaların asılları veya onaylı suretleri dosya içerisine konulup incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kabule göre de;
a) Suç tarihleri itibariyle adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında yüklenen “sahte fatura düzenlemek” ve “sahte fatura kullanmak” suçlarından doğan bir zararın bulunup bulunmadığı ve bu zararın ödenip ödenmediği hususu her bir suç yönünden katılan kurumdan sorulup araştırılmadan zararın giderilmemiş olmasından bahisle CMK"nun 231. maddesinin uygulanmaması,
b) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası nazara alınarak 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK"nun 51/3. maddesi gereğince cezası ertelenen sanık hakkında belirlenecek olan denetim süresinin alt sınırının, mahkûm olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.