MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, muvazaalı boşanma nedeniyle kesilen ölüm aylığının tekrar bağlanmasına, kesildiği tarihten itibaren yasal faiziyle tahsiline, aylığın kesilmesine ilişkin kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının eşinden boşanması sebebiyle babasının ölümünden dolayı kendisine bağlanan yetim aylığını kesen Kurum işleminin iptali ile borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmişse de varılan sonuç hatalı olmuştur.
Davanın, yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 56. maddesinin ikinci fıkrasıdır. Fıkrada “Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96. madde hükümlerine göre geri alınır.” düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan madde 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 5510 sayılı Yasanın 56. maddesinin Anayasa"ya aykırı olduğu gerekçesiyle iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi"ne yapılan 2009/86 Esas numaralı başvurunun, 28.04.2011 tarihinde verilen karar ile reddedilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının babası ... 15.4.1985 tarihinde öldüğü, davacının da eşinden 30.3.1995 tarihinde boşandığı, davacıya 20.4.1995 tarihinde yetim aylığı bağlandığı, davalı Kurumun denetim elemanlarınca yapılan tahkikat sonucu düzenlenen 30.4.2010 tarihli raporda; davacının boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığının belirlendiği gerekçesiyle 20.10.2008 tarihi itibariyle kesilerek, 20.10.2008-19.6.2010 tarihleri arasında yersiz ödendiği ileri sürülen aylıklar yönünden borç tahakkuk işleminin tesis edildiği anlaşılmıştır.
30.4.2010 tarihli Kurum elemanlarının denetim raporunda; "davacının oğlu ile birlikte iki katlı binanın alt katında, eşin ise üst katta oturduğunun davacınnı oğlu ve muhtar beyanı ile sabit olup, aynı durum nüfus kayıtlarından da anlaşılmaktadır. Kayıtlardan da anlaşılacağı üzere, eşlerin boşanmasına rağmen aynı binanın farklı dairelerinde oturduğunun kabulü hayatın olağan akışına aykırıdır.
Tüm bu hususlar ve 30.4.2010 tarihli Kontrol Raporu birlikte değerlendirildiğinde davacı ve boşandığı eşinin fiilen birlikte yaşamaya devam ettikleri sabittir. 5510 sayılı yasının 59/2. maddesi gereğince Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurları tarafından düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar geçerli olup Kontrol Memuru Raporunun da aksi ispat edilememiştir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulduğunda; davanın reddi gerekirken mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.