Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/13845 Esas 2014/8974 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2011/195-2013/252

Davacı Ö.. E.. vekili Avukat .. tarafından, davalı Ü.. E.. vd aleyhine 25/04/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının, davalı Ü.. E.."e yönelik temyiz itirazları reddolunmalıdır.
2-Davacının davalı T.. A.."ye yönelik temyizine gelince; dava haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalılardan Ü.. E.. adına kayıtlı, davalı T.. A.. tarafından satılan cep telefonu hattından amirine gerçeğe aykırı bilgiler içeren ve hakaret oluşturan mesaj gönderildiğini, bu mesaj üzerine Muş iline tayininin çıkarıldığını, Ü.. E.."in mesaj gönderilen hattın kendisi tarafından açılmadığını beyan ettiğini ancak hattın davalı Ü.. E.. adına kayıtlı olduğunu, davalı T.. A.."nin de hattın satışı sırasında gerekli denetimi yapmayarak kusurlu davrandığını ileri sürerek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, olayda kusurlarının bulunmadığını, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, davalıların olayda kusuru bulunmadığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacının çalıştığı kurum amirine davacının kişilik haklarına saldırı oluşturacak içerikte mesajın gönderildiği tanık beyanları ile sabittir. Mesajın gönderildiği hattın davalı Ü.. E.. adına sahtecilik yapılarak açıldığı, davalı Ünal tarafından açtırılmadığı ve kullanılmadığı da ceza soruşturması ile ortaya çıkmıştır. Şu durumda davalı T.. A.. hattın satışı sırasında gerekli dikkat ve özeni göstermemiştir. Ortaya çıkan zarar ile davalı T.. A.."nin ihmali arasında illiyet bağı vardır. Davacı lehine uygun bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru bulunmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA; davacının davalı Ü.. E.."e yönelik temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.