Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.05.2015 gün ve 2014/198 Esas, 2015/112 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ile katılan ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 18.11.2019 gün ve 2016/110 Esas, 2019/12522 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 16.07.2020 gün ve 2019/437 Esas, 2020/97 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesinin ardından 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Dairemizin 18.11.2019 gün ve 2016/110 Esas, 2019/12522 Karar sayılı bozma ilamı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 16.07.2020 gün ve 2019/437 Esas, 2020/97 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.