MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 09/09/2015 tarih ve 2014/1547-2015/1632 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, ...’da ... Hizmetleri A.Ş."de çalıştığını, 16/06/2014 tarihli, ...’dan aktarmalı ...-... uçağının 21:50’de ...’dan kalkarak ... ... Havalimanı’na iniş yaptığını ancak, tarifeli 23:55 ... ...-... seferini yapacak olan uçağa rezervasyonu bulunmasına rağmen ... seferinin geç gelmesi gerekçe gösterilerek uçağa alınmadığını ve bir otele yönlendirildiğini, kendisinin özel sebeplerle otelde kalmak yerine taksi ile annesinin evine gittiğini ve ertesi gün 06:25’de kalkması gereken uçağın 06:40’da kalkması ile ertesi gün ...’ya uçtuğunu, ...’da da taksi kullanılarak iş toplantısına yetişmeye çalıştığını ancak yetişemeyerek diskalifiye edildiğini, meydana gelen olay nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, 156,00 TL maddi ve 10.000,00 TL de manevi tazminat olmak üzere toplam 10.156,00 TL"nin dava tarihinden itibaren ticari faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin üzerine düşen tüm yükümlülükleri yerine getirdiğinden tazminat taleplerinin reddi gerektiğini, sorumlu tutulması halinde ise, sorumluluğunun sınırlı olduğunu, manevi tazminat talep şartları da oluşmadığı gibi, talep edilen miktarın da fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, 01/01/2012 tarihinde yürürlüğe giren Hava Yolu ile Seyahat Eden Yolcuların Haklarına Dair Yönetmelik’in 5. maddesinde uçağa kabul edilmeme halinde hava yolu şirketinin yükümlülükleri düzenlemiş olup, aynı Yönetmelik’in 10. m. gereğince davalının bu yükümlülüğünü yerine getirmek istediği halde davacının keyfi davranışı ile annesinde kalmak istemesi nedeniyle taksiye ücret ödeyerek ulaşım ve annesinde kalarak konaklamasını gerçekleştirdiği, ... Hava Limanı’ndan evine veya işine gitmesi için her halükarda masraf yapacağından bu aradaki taksi bedelini de isteyemeyeceği, manevi tazminat talebi yönünden ise, hava yollarında bu tip olağan gecikmelerde davacının normal bir şekilde manevi sıkıntı yaşamasının doğal olduğu, fakat bu manevi sıkıntının tazminatı gerektirmesi için işin olumsuz sonuçlanmasının doğası gereği olan sıkıntıdan fazlaca bir sıkıntının meydana gelmesi gerektiği, davacı özel bir şirkette çalıştığını, gecikmeden dolayı toplantısına katılamadığını ve şirketteki prestijinin sarsıldığını, bu nedenle manevi zarara uğradığını iddia etmiş ise de, bu konuyu ispatlar herhangi bir belge veya tanık bulunmadığından manevi zarar gördüğünü ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacının bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 23/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.