Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1091 Esas 2017/2964 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1091
Karar No: 2017/2964
Karar Tarihi: 23.05.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1091 Esas 2017/2964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir borçlu aleyhine ihtiyati haciz istemi kabul edilmiş, borçlu vekili itiraz etmiş ancak itiraz reddedilmiştir. Borçlu vekili temyiz isteminde bulunmuş, ancak Daire tarafından temyiz istemi reddedilmiştir. İhtiyati hacze itiraz eden borçlu vekilinin karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Bu durumda, ihtiyati hacze itiraz eden (borçlu) vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
İhtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenleyen İİK’nın 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir.
İİK'nın 265. maddesi ihtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenlemektedir. Son fıkra ise ihtiyati haciz kararı üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğunu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğunu belirtmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2017/1091 E. , 2017/2964 K.

"İçtihat Metni"

sayılı kararı onayan Daire’nin 21/11/2016 gün ve sayılı kararı aleyhinde ihtiyati hacze itiraz eden (borçlu) vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı vekili tarafından borçlu aleyhine ihtiyati haciz isteminde bulunulmuş, mahkemece bu istemin kabul edilmesi üzerine borçlu vekilince ihtiyati haciz kararına itiraz edilmiş ve mahkemece itirazın reddine karar verilmiştir. Bu karar, ihtiyati hacze itiraz eden (borçlu) vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 21.11.2016 günlü ilamı ile değişik gerekçeyle onanmıştır.
İhtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenleyen İİK’nın 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir. Bu durumda, temyiz üzerine verilen karara karşı karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle ihtiyati hacze itiraz eden (borçlu) vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati hacze itiraz eden (borçlu) vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcın isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 23.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.