MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/670 Esas ve 2018/251 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurmaları üzerine; dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 11/03/2019 tarihli, 2018/1908 Esas ve 2019/879 Karar sayılı ilamı ile verilen “Esastan Ret” kararına karşı sanıklar müdafiilerince usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanıklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin hükümlerin hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınan ilama konu suçların mala zarar verme ve hırsızlık suçları olduğu, anılan suçları iştirak halinde işleyen diğer suç ortaklarının haklarında kurulan hükümleri temyiz etmeleri üzerine, anılan suçlara yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapıldığı ve sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nin 142/2-a maddesinde düzenlenen suça uyduğunun belirtildiği, bu nedenle sanık ... hakkında kurulan hükümlerin de uzlaşma kapsamında olmadığı belirlenerek yapılan incelemede; sanık ...’ın tekerrüre esas alınan ilamında birden fazla suçtan mahkumiyetinin bulunması karşısında, hangi mahkumiyetin tekerrür esas alındığı kararda belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebileceğinden ve ayrıca sanık ...’ın adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nin 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka tekerrüre esas alınabilecek sabıkası da olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümlerde fiillerin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin “İstinaf istemlerinin esastan reddine” dair kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, eleştiriler dışında usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 21/01/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.