MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 22.11.2012 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07.11.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, elatmanın önlenmesi ve kal isteğine ilişkindir.
Davacı, komşu taşınmaz maliki tarafından dikilen ağaçların, 1160 parsel sayılı taşınmazına zarar verdiğini ileri sürerek davalının elatmasının önlenmesine, ağaçların kal"ine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir
TMK m. 683"teki "Bir şeye malik olan kimse, hukuk düzeninin sınırları içinde, o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir. Malik, malını haksız olarak elinde bulunduran kimseye karşı istihkak davası açabileceği gibi, her türlü haksız elatmanın önlenmesini de dava edebilir" hükmü ile mülkiyet hakkının kanunla toplum yararına kısıtlanabileceği temel ilke olarak kabul edilmiştir. Aynı maddenin ikinci fıkrasında, mülkiyet hakkının nasıl korunacağı hükme bağlanmış, 730 ve 737. maddeleriyle de taşınmaz malikinin başkalarına zarar vermesinin önlenmesi hedeflenmiştir.
Yapma, kaçınma, katlanma olarak özetlenebilecek bu sınırlamaların önemli bir bölümü TMK"nın "komşu hakkı" başlığı altında, 737 ile 750. maddelerinde düzenlenmiş, 751 ile 761. maddelerinde de yine malikin yapması ve katlanması gereken hususlar belirtilmiştir.
Davaya konu olayda uygulama imkanı bulunan TMK"nın 740. maddesi, başkasının mülküne geçip zarar veren dal ve köklerin, zarar gören mülk sahibi tarafından kesilebileceği hükmünü içermektedir. Malikin kendi taşınmazı üzerine diktiği ağaçların dalları ve kökleri komşunun taşınmazına geçip zarar verdiği takdirde, ikaz üzerine münasip bir müddet içerisinde bu dal ve köklerin kesilmesi gerekir. Malik tarafından kesilmediği takdirde, komşunun bu dal ve kökleri kesip zaptetmek hakkı doğar. Ancak tüm ağaçların kesilmesine ilişkin hüküm kurulmamalıdır.
Davalının kendi taşınmazı içerisine diktiği ağaçların gölge yapmak suretiyle davacının taşınmazı üzerindeki bitkilere, katlanma sınırını aşacak şekilde zarar verdiği yapılan keşif ve uzman bilirkişi raporu ile belirlendiği takdirde, bu zarar ağaç dallarının budanması veya seyreltilmesi ile giderilebiliyorsa bu önlemlere, buna rağmen davacının zararı önlenemiyorsa ağaçların kökten kesilmesine veya sökülmesine karar verilmelidir.
Bu ilkeler ışığında somut olaya gelince; 12.06.2013 tarihli fen bilirkişi tarafından hazırlanan rapor ve eki krokide davacının taşınmazlarında bulunan ağaçlar numaralandırılarak davalının taşınmazına olan uzaklığı gösterilmiştir. 06.06.2013 tarihli ziraat bilirkişi tarafından düzenlenen raporda ise dava konusu ağaçlar fen bilirkişisi tarafından düzenlenen rapordan farklı numaralarla adlandırılmış iki rapor arasında çelişki giderilmeden infazda tereddüt uyandıracak şekilde hüküm kurulmuştur.
Ayrıca sökülmesine karar verilen ağaçların davacının taşınmazına verdiği zararlar mahkemece tespit edilmeden dava konusu ağaçların kal"ine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla bilirkişi raporları arasında çelişki giderilmediğinden ve ziraatçi bilirkişi raporu yeterli görülmediğinden mahkemece yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak raporlar arasındaki çelişki giderilmeli, davalıya ait taşınmazlardaki ağaçların davacıya ait taşınmaza zarar verip vermediği, zarar veriyorsa ne şekilde giderileceği hususu araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece, yukarda belirtilen hususlarda yeterli olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davacı tarafa iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.