Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılan ... vekili, katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kazanın araçtaki arıza sebebiyle meydana geldiğine, sanığın kusurunun bulunmadığına ve sair nedenlere ilişkin, katılan ... vekilinin ceza miktarına ilişkin, katılan ... vekilinin ceza miktarına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın sevk ve idaresindeki çekici ile yerleşim yeri içerisinde, bölünmüş 2 şeritli asfalt yolda gece vakti, Dülükbaba istikametinden yeni adliye istikametine seyri sırasında, direksiyon hakimiyetini kaybedip orta refüj bordür taşlarına çarpıp, refüj üzerinden karşı şeride geçerek, karşı şeritten gelmekte olan ... idaresindeki 31 plaka sayılı otomobile çarpması neticesinde, ... ve aracında yolcu olarak bulunan ..., ...’nin ölmesi, yine bu araç içerisinde bulunan ..."nın btm ile giderilemez hayati tehlike olacak şekilde yaralanmasıyla neticelenen olayda; Dairemiz yerleşik içtihatları uyarınca mahal azami hız limitlerinin çok üzerindeki hızlarda seyredilmesi suretiyle meydana gelen taksirli suçlar bakımından TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri gereğince cezalarda artırım yapılması gerektiği, takoğraf kayıtlarına göre sanığın hızının 85 km/s olduğu, kaza mahallinde azami hız sınırı 40 km/s olmakla sanığın hızının bu hız sınırının üzerinde iki katı aşar şekilde seyrederken kazaya sebebiyet verdiğinde şüphe olmaması göz önünde bulundurularak sanık hakkında belirlenen cezada TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini,
Kabule göre;
1)TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun"un 50/1-a maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının bulunmamasından dolayı TCK"nın 50/4. maddesi gereğince sanığa hükmedilen hapis cezasının uzun süreli olmasının adli para cezasına çevrilmesine engel oluşturmayacağı da nazara alınmadan, sabıkasız geçmişi ile fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek cezasında takdiri indirim yapılan ve dosya içeriğindeki delillere göre olumsuz bir kişiliği belirlenemeyen sanık hakkında, “sanığa verilen hapis cezasının süresi nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına,” şeklindeki yasal olmayan gerekçelerle sanığa hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
2)5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem E sınıfı hem de D sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki çekici ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle E sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin sınıfı belirtilmeden ve ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 04.12.2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.