Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5364 Esas 2016/1222 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5364
Karar No: 2016/1222
Karar Tarihi: 15.04.2016

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/5364 Esas 2016/1222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçlamasıyla açılan davanın sonunda mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmaktadır. Yargılama sürecinde işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı belirtilerek vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı ifade edilmiştir. Ancak, sanığın yolcu olarak bulunduğu otobüste yapılan arama sonucu valizinde ele geçirilen suç konusu esrarın sanığa aidiyetinin ne şekilde tespit edildiği konusu eksik araştırılmıştır. Bu nedenle, yasaya aykırı olarak hüküm kurulduğu gerekçesiyle mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 192. maddesi, \"Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal veya ticareti\" suçunu düzenlemektedir. 192. maddenin 3. fıkrasında ise \"Suçun işlendiği sırada, müsaderesine takdirde yargılama işlemlerinin sonuçlanmasını ve hükmün kesinleşmesini beklemeksizin, suç delillerini yetkili makamlara vererek suça karışan diğer kişileri de açıklayan kişi, hakkında verilecek hapis cezasından indirim yapılmasını isteyebilir. Bu isteğin kabulünde, içtima halinde suça karışanların sayısı ile kişinin fa

10. Ceza Dairesi 2014/5364 E. , 2016/1222 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
25.04.2013 tarihli olay tutanağı içeriğine, sanık savunmasına ve tüm dosya kapsamına göre; yolcu olarak bulunduğu otobüste yapalan arama sonucu, valizinde ele geçirilen suç konusu esrarın sanığa aidiyetinin ne şekilde tespit edildiği konusunda tutanak düzenleyicisi tanıklar ile otobüs muavini ve şoförünün dinlenmesi, sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 192. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 15.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.