Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1972 Esas 2016/1278 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1972
Karar No: 2016/1278
Karar Tarihi: 15.02.2016

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1972 Esas 2016/1278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 14. Ceza Dairesi olarak belirtilir. Mahkeme Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verdi. Dosya incelendikten sonra, itirazların reddedilmesi gerektiği görüşüne yer verildi. Ancak, dosya içeriğine göre sanıkların eylemlerinde kesin ve inandırıcı delil bulunamadığından, TCK'nın 109/5. maddesi uyarınca verilen fazla cezanın iptal edilmesine karar verildi. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi kısmen iptal edildiğinden, yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümlerin kanunsuz olduğu ve bozulması gerektiği kararı verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK'nın 109/5. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2014/1972 E. , 2016/1278 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre, sanık ..."ın eski nişanlısı olan mağdureyle iş çıkışında konuşmak amacıyla buluştuğu, mağdurenin rızasıyla ...."ın aracına binmesinin ardından .. istikametine doğru gittikleri sırada diğer sanık ..."ın yoldan araca bindiği, mağdurenin durumdan şüphelenerek araçtan inmek istediğini söylediği, ancak sanıkların mağdurenin inmesine engel oldukları, ilk önce ..."da bir eve götürüp bir süre mağdureyi zorla alıkoydukları, daha sonra da ..."de ikamet eden diğer sanık ..."ın evine gittikleri, .... ile mağdurenin aynı odada farklı kanepelerde yattıkları ve ertesi sabah mağdurenin evden kaçarak polisi aradığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, mevcut haliyle sanıkların eylemlerini cinsel amaçla gerçekleştirdiklerine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil temin edilememesi karşısında, haklarında koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 109/5. maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,
Hükümlerden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü,29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.