MAHKEMESİ :Büyükçekmece 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :23.12.2013
NUMARASI :Esas no:2012/218 Karar no:2013/1561


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kadın eş tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar, ziynet eşya alacağının ve çeyiz eşyalarının reddedilen bölümü yönünden; davalı-karşı davacı erkek eş tarafından ise kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası, ziynet eşya alacağı ve çeyiz eşya alacağı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 17.03.2015 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı T. Ö. vekili H. A. geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı A.. Ö.. ile vekilleri gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkek eşin kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacı-karşı davalı kadın eşin güven sarsıcı davranışta bulunduğu kanıtlanamadığı gibi, kadın eşin, erkek eşi tehdit etmesinden sonra davalı-karşı davacı erkek eşin, eşinin eve dönmesi için mesaj gönderdiği ve bu şekilde önceki olayları affettiği en azından hoşgörü ile karşıladığı anlaşılmaktadır. Boşanmaya neden olan olaylarda, eşine fiziksel şiddet uygulayan ve hakaret edip evden kovan erkek eş tamamen kusurludur. Hal böyleyken, davacı-karşı davalı kadın eşin eşit kusurlu kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı-karşı davalı kadın eşin maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Tarafların ziynet eşya alacağı ve çeyiz eşyası alacağına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:
Davacı-karşı davalı kadın eş, dava dilekçesinde ziynet eşyalarının ve çeyiz eşyalarının aynen iadesini, olmadığı takdirde bedelini talep etmiştir. Tefhim edilen kısa kararda ve hükümde çeyiz eşyalarının cins, nitelik, miktar ve değerleri ayrı ayrı gösterilmemiş, bilirkişi raporuna atıf yapılmıştır. Yine, ziynet eşyalarının aynen iadesi, aynen iade olmadığı takdirde toplam bedelleri olan 4080 TL’nin davalı-karşı davacı erkek eşten tahsili ile davacı-karşı davalı kadın eşe ödenmesi şeklinde hüküm kurulmuş, ancak hüküm altına alınan ziynetlerin ayrı ayrı değerleri de gösterilmemiştir.
.../...

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesinin (2.) fıkrasında: hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği, aynı Yasanın 298. maddesinin (2.) fıkrasında da, gerekçeli kararın, tefhim edilen hükme aykırı olamayacağı hükme bağlanmıştır. Bu düzenlemeye göre; dava dilekçesi, bilirkişi raporu gibi herhangi bir belgeye atıf yapılarak hüküm kurulamaz. Gerek tefhim edilen ve zabıtla belirlenen kararda, gerekse buna uygun düzenlenmesi zorunlu gerekçeli kararda hüküm altına alınan eşyanın cins, nitelik, miktar ve değerlerinin ayrı ayrı gösterilmesi ve taraflara yüklenen borç ile tanınan hakkın infazda güçlük çıkarmayacak biçimde belirtilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, 2. bentteki bozma sebebine göre ziynetlere ve çeyiz eşyası alacağına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin Ayhan"dan alınıp Tuğba"ya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.03.2015 (Salı)