Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/12298 Esas 2015/2534 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın, mahkemeye “yerleşim yeri” olarak bildirdiği, ancak yargılama sırasında, sanık adına tebligat yapılamayan adrese, 28/06/2011 tarihinde sanığın yokluğunda verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin karar tebliğ edilmek istendiğinde, adreste oturan sanığın babası ..."un, “sanığın ..."da olduğunu” beyan etmesi karşısında, Tebligat Kanunu"nun 10. maddesi uyarınca sanığın bilinen en son adresinin araştırılması ve bu adrese tebligat yapılması; bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya bu adrese tebligat yapılamaması hâlinde, sanığın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, bu adrese tebligat yapılması gerektiği gözetilmeksizin; aşamalarda sanığa tebligat yapılamayan adrese, koşulları oluşmadığı halde Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 23/08/2011 tarihinde usulsüz tebligat yapıldığı, dolayısı ile 28/06/2011 tarihli kararın kesinleşmediği ve kesinleşmeyen söz konusu karara ilişkin infaz işlemleri ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin ihlali üzerine verilen 11/09/2012 tarih, 2010/2111 esas ve 2011/1566 karar sayılı ek kararın "hukuken geçersiz" olduğu anlaşılmakla; Cumhuriyet savcısının 02/10/2012 tarihli temyiz isteminin, 28/06/2011 tarihli "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin
yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 25/06/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.