MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11/06/2015 tarih ve 2015/12-2015/560 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına sahte evraklar düzenlenerek dava dışı kişilerce davalı bankadan kredi çekildiğini, bankanın kredi borçlusu olmadığını bildiği halde müvekkiline ihtarname gönderdiğini, sorunun çözümü hakkında müvekkiline hiçbir şekilde yardımcı olmadığını, müvekkilinin bankalara müracaat ettiğinde her zaman davalının Bankalar Birliğine bildirdiği olumsuz sicil kayıtlarının engel olarak karşısına çıktığını, müvekkilinin önüne çıkan uygun fiyatlı araç ve konut alma imkanlarından yararlanamadığını, konut alamadığı için kira ödemek zorunda kaldığını, müvekkili tarafından bankaya sicil kayıtlarının düzeltilmesi için çekilen ihtarnameden bir sonuç alınamadığını, üzerine düşen yükümlülüklerini tam, eksiksiz ve özenle yerine getirmeyen bankanın ağır kusurlu olduğunu, müvekkilinin 2 yıldır maddi ve manevi zarara uğradığını, noter masrafı, avukatlık ücreti ve psikolojik danışmanlık hizmeti ücreti ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek 10.000 TL maddi 100.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile maddi tazminat yönünden talep sonucunu 11.750 TL"sına çıkarmıştır.
Davalı vekili, davacının kredi borcunun kendisine ait olmadığını müvekkiline bildirmesi üzerine durumdan haberdar olunduğunu, yapılan incelemede iddiaların doğruluğunun anlaşılarak davacı adına yapılan takip işlemlerinin durdurulduğunu, müvekkilinin iyi niyetli girişimlerde bulunduğunu, menfaat şartının gerçekleşmediğini, davacıya yöneltilmiş maddi hiçbir taleplerinin olmadığını, davacının sicil kayıtlarının derhal düzeltildiğini, borcun davacıdan tahsil edilmediğini ve zararın doğmasına engel olunduğu, manevi tazminat şartlarının da oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, maddi tazminatla ilgili olarak daha önce verilen hükmün bozma kapsamı dışında kaldığı, bozma ilamının içeriğine göre, davalının haksız eylemleri sonucu davacının manevi zarara uğradığı hususunun da kesinleştiği, sadece hükmedilecek manevi tazminatın miktarıyla ilgili bozma kararı verildiği, davacının sosyal ve ekonomik durumu, bu olayın davacı üzerinde meydana getirdiği olumsuz sosyal etkiler ve bunun sonucunda ortaya çıkacak üzüntü ve sıkıntılar dikkate alınarak davacının uğradığı manevi zararın tespit edildiği gerekçesiyle maddi tazminat yönünden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 984,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.