Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/12981 Esas 2015/4638 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/12981
Karar No: 2015/4638

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/12981 Esas 2015/4638 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/12981 E.  ,  2015/4638 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Bakırköy 11. Aile Mahkemesi
    TARİHİ :28.02.2014
    NUMARASI :Esas no:2011/820 Karar no:2014/169


    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm,davalı erkek eş tarafından, kusur belirlemesi, davacı kadın eş yararına verilen tazminatlar, nafakalar, vekalet ücreti ve yargılama giderleri yönünden, davacı kadın eş tarafından ise yoksulluk nafakası ile tazminatların miktarı yönünden temyiz edilerek, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 17.03.2015 günü temyiz eden davalı S.. Ö.. vekili Av. E.. A.. geldi. Karşı taraf temyiz eden davacı G. Ö. ve vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanma davası içerisinde istenilen boşanmanın fer"i niteliğinde bulunan maddi ve manevi tazminatların kabul veya reddi halinde taraflar yararına ayrıca vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin ve boşanma davalarında yargılama giderlerinin davanın kabul veya reddine göre, aleyhine hüküm verilen tarafa yükletileceğinin tabii bulunmasına göre tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın eş yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
    3-Davacı; dava dilekçesinde boşanmanın yanı sıra ziynet eşyası alacağı talebinde de bulunmuştur. Dava açılırken alınan başvuru harcı, dava dilekçesindeki isteklerin tümünü kapsar. Davacının ziynet alacağı talebi boşanmanın eki niteliğinde olmayıp ayrıca nispi harca tabidir. Bu talep nedeniyle davanın açılması esnasında nispi harç alınmadığı gibi bu eksiklik yargılama sırasında da giderilmemiştir. Nispi harç tamamlattırılmadan müteakip işlemler yapılamaz. O halde, talep edilen ziynetlerin bedeli üzerinden nispi harcın peşin kısmının yatırılması için davacıya usulüne uygun olarak süre verilmeli, (Harçlar Kanunu md. 30-32) harç noksanlığı giderildiği takdirde, bu talebin esası incelenmeli ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmeli, aksi halde; Harçlar Kanununun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
    4-Davalının, bakiye gider avansının iadesi konusunda da olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi de doğru olmamıştır.

    .../...

    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşmaya gelen davalı için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.03.2015 (Salı)





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.