Günü : 30.5.2005

Sayısı : 183-250 

Taraflar arasındaki “Muarazanın Önlenmesi ” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gaziantep Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 12.5.2004 gün ve 2004/120-242 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 1.12.2004 gün ve 2004/10505-17489 sayılı ilamı ile,

(...Davacı, ..eczanesi sahibi olduğunu, davalı kurum ile aralarında 29.1.2004 tarihinde ilaç satım sözleşmesi yaptığını, davalı kurumca sözleşmenin 7 yıl süre ile feshedildiğini, feshin haksız olduğunu ileri sürerek fesih işleminin geçersizliğine yürürlüğün devamına, muarazanın menine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, işlemin haklı olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, tespit mahiyetinde olan davanın dava şartlarını taşımadığından reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Taraflar arasında, Maliye Bakanlığı ile Türk Eczacılar Birliğinin imzaladığı protokol hükümlerine uygun olarak sözleşme ilişkisi kurulduğu uyuşmazlık konusu değildir. Davalı kurum usulsüz reçete düzenlendiği gerekçesi ile sözleşmeyi feshetmiş, davacı fesih işleminin geçersizliğini istemiştir. Davalı kurum fesih işlemi ile kendisi ve diğer kamu kuruluşlarını da etkiler şekilde davacı ile muaraza yaratmıştır. Bu nedenle dava açmakta davacının hukuki yararı vardır. Davacı tarafından açılan dava mahiyeti itibariyle muarazanın meni niteliğindedir. Dairemizin istikrarlı uygulaması da bu yöndedir. Mahkemece işin esasına girilerek ortaya çıkacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirme sonucu yazı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir....)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. 

TEMYİZ EDEN: Davacı vekili 

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara,bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 28.9.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.