Taraflar arasında görülen davada sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, olan kredi alacağını müvekkili şirkete temlik ettiğini, müvekkilinin temlik aldığı bu alacağın tahsili amacıyla sayılı dosyasında ile borca kefil olan ..."e karşı dava açtığını, davalı ..."in aynı zamanda şirketin tasfiye memuru olduğunu ve şirketin 04.03.200 tarihinde tasfiyesini sonlandırdığını bildirdiğini, bu nedenle anılan mahkemenin 01.03.2016 tarihli ara kararıyla ihya davası açılması bakımından süre verildiğini belirterek TTK 547. maddesi uyarınca ek tasfiye için ihyasına ve tasfiye memuru tayin edilerek bu hususun da sicilde tescil ve ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili tarafından çerçevesinde işlem yapıldığını, şirketin tasfiye halinde olduğunu ve tüm yetki ve sorumluluğun da tasfiye memurunda bulunduğunu, tasfiye memuru tarafından tasfiye prosedürünün eksik bırakılmış olmasının memurun sorumluluğunu gerektirdiğini, sicilin yasal hasım olması nedeniyle yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulamayacağını belirterek davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı tasfiye memuru kendisine usulüne uygun tebligat yapılmış olmasına rağmen herhangi bir savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacının sayılı dosyasında kredi alacağının tahsili davası açtığı ve şirketin bu davada davalı olarak gösterildiği, anılan dosyada taraf teşkilinin sağlanabilmesi için şirketin ihyasının zorunlu olduğu gerekçesiyle davalı olarak gösterilen tasfiye memuru ve hakkındaki davanın kabulüne,

hyasına ve daha önceki tasfiye memuru ..."in ek tasfiye işlemlerini yapmasını teminen tasfiye memuru olarak atanmasına, ihyanın ve tasfiye memuru tayininin sicile tescil ve ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı tasfiye memuru temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı tasfiye memurunun tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı tasfiye memurunun bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.