Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2614 Esas 2020/4496 Karar Sayılı İlamı

İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflasın ertelenmlesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacılar .. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacılar vekili, müvekkillerininin yüksek saflıkta organik ve inorganik ürünleri; geliştirilmesi, üretilmesi ve pazarlaması aşamalarında faaliyet gösteren kimya sektöründe bir şirketler olduğunu, müvekkili olan şirketlerin borca batık olduğunu ancak iflas erteleme şartlarına uygun olduklarını, iflasın ertelenmesi kurumunun koruma şemsiyesi altında faaliyetlerine devam etmeleri halinde kısa süre içinde finansal dar boğazı atlatabileceklerini, İİK"de düzenlenen iflas erteleme kurumunun tüm koşul ve niteliklerine haiz olduklarını ileri sürerek İİK"nun 179. madde uyarınca iflaslarının şimdilik bir yıl süre ile ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
İlk derece mahkemesince, şirketlerin her ikisininde hem 2016 yılında hem 2017 yılında ve gittikçe borç miktarlarının artarak devam ettiği, faaliyetlerinin çok yetersiz olduğu; taahhütlerini yerine getiremediklerinin rapor edildiği, her iki davacı şirketinde borca batıklık durumunun artarak devam ettiği, projelerinin inandırıcı olmadığı, yasa gereği iflaslarına karar verilmesi gerektiği gerekçeleriyle davanın reddi ile davacıların iflaslarına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacılar vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi tarafından, tedbir kararı ile koruma altına alınan davacı şirketlerin, yaklaşık 23 ay gibi bir süre içerisinde borca batıklıktan kurtularak yapısal iyileşmeye kavuşmalarının mümkün olmadığı, iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcılığının kalmadığının anlaşıldığı, ilk derece mahkemesinin davacı şirketlerin iflasları yönündeki takdir ve kararında bir isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacılar vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin alınan harçtan mahsubu ile artan harcın istek halinde temyiz eden davacılara iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 23.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.