Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2301 Esas 2016/1251 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2301
Karar No: 2016/1251
Karar Tarihi: 15.02.2016

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2301 Esas 2016/1251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanığı mahkum etmiş ancak mahkeme kararı bozulmuştur. Bozma sebebi ise suçun tayininde yanılgıya düşülmesidir. Sanığın eylemi cinsel taciz suçunu oluşturmuştur. Ayrıca daha sonra yürürlüğe giren kanunlar göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuştur.
6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri \"cinsel dokunulmazlığa karşı suçlar\" başlığı altında düzenlenmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrasındaki \"Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur\" hükmüne göre ise lehe olan hüküm uygulanacaktır. Anayasa Mahkemesinin kararı ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı da nazara alınmalıdır.

14. Ceza Dairesi 2014/2301 E. , 2016/1251 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Bozma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, yolda yürümekte olan mağdureyi araba ile takip ederek yanına yaklaşıp cinsel organını göstermesi şeklindeki eyleminin cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.