Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/4792 Esas 2015/18110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ekmek fırını olarak kullanılan 3 ve 4 nolu bağımsız bölümlerin eski hale getirilmesi, olmadığı takdirde tahliyesi ve maddi-manevi tazminata hükmedilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın bir kısım davacılar ve bir kısım davalılar yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Manevi tazminat istemi yönünden;
634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının Ek-1. maddesine göre, bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlığın sulh hukuk mahkemelerinde çözümleneceği hükme bağlanmıştır. Manevi tazminata ilişkin talepler Kat Mülkiyeti Yasası"nın uygulamasından kaynaklanmayıp, anılan Yasa maddesi hükmünün bu istem yönünden uyglama olanağı bulunmamaktadır. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir. Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemelerinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, manevi tazminat talebi yönünden genel hükümlere göre asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası hakkında hüküm kurulması,
2-Eski hale getirme ve maddi tazminat istemi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dava konusu 4 nolu bağımsız bölümün tapu kaydında dükkan niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre dükkan nitelikli bu bağımsız bölümün fırın olarak faaliyet göstermesinde Kat Mülkiyeti Yasasına bir aykırılık bulunmamaktadır. Ancak dükkan faaliyeti nedeniyle anataşınmazda projeye aykırı değişiklik yapılmış olması veya bu faaliyet nedeniyle koku, gürültü vs. gibi rahatsız edici durumların tespit edilmiş olması halinde Kat Mülkiyeti Yasasının 18. ve 19. maddeleri gereğince


projeye aykırılıkların tespit edilerek eski hale getirilmesine, rahatsız edici koku, gürültü vs. yönünden ise bunları gidermek için gerekli önlemlerin neler olduğu bilirkişiye tespit ettirilerek bunlara hükmedilmesi, süresi içerisinde yerine getirilmemesi halinde fırın faaliyetinden men"ine karar verilmesi gerekir.
Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda dava konusu fırın olarak işletilen 4 nolu bağımsız bölümde zemine oturtulmuş makineler nedeniyle gürültü olacağı, mevcut izolasyonun yetersiz olduğu, bu sesin başka yöntemlerle giderilebileceği belirtilmiş, fırın bacasının projesinde mevcut olup olmadığı yolunda bir açıklamaya yer verilmemiş olup, bacanın da mevcut haliyle rahatsızlık verici nitelikte olduğu, projesinde mevcut olmayan atıkların konulduğu balkon çıkmasının bulunduğu, iptal edilen WC nedeniyle tesisat bağlantıları değiştiğinden koku oluştuğu ve 3 nolu bağımsız bölüm ile arasındaki duvarın kaldırılmış olduğu tespit edilmiştir. Buna göre dava konusu 4 nolu bağımsız bölümde projeye aykırı yapılan tesislerin eski hale getirlmesine, koku ve gürültüyü önlemek için yapılması gerekenlerin bilirkişiye tespit ettirilerek koku ve gürültünün önlenmesi konusunda bilirkişi tarafından belirtilen önlemlere hükmedilmesi, bunun için davalılara uygun bir süre verilmesi, bu süre içerisinde eski hale getirme ve raporda belirtilen ses ve kokuyu önleyici hususların yerine getirilmemesi halinde fırın faaliyetinden men"ine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, fırın faaliyetinin dükkan nitelikli bağımsız bölümde yapılabileceği gözardı edilerek, 4 nolu bağımsız bölümün dükkana dönüştürülmesi, dönüştürülmediği taktirde kiracıların tahliyelerine karar verilmesi
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.