Taraflar arasında görülen davada verilen 08/09/2015 tarih ve 2014/214-2015/380 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin oğum yaptıktan sonra gitmek için 07/10/2013 tarihli seferini yapacak uçaktan bilet aldığını, müvekkilinin davalı şirketin görevlileri ile yaptığı görüşmede yeni doğan çocuğun uçağa binişi sırasında hangi belgelere ihtiyaç olduğunu sorduğunu, görevlilerin doğum belgesinin yeterli olduğunu söylediğini, uçuş günü bebeğin kimlik ve doktor raporu gerektiği söylenerek uçağa alınmadığını, bu durumdan dolayı mağduriyet yaşadıklarını, hizmetin ayıplı olduğunu ileri sürerek ulaşım masrafı olarak 424,00 TL, manevi zarar olarak da her bir müvekkili için 5.000,00 TL tazminatın davalı şirketten alınarak müvekkillerine verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia savunma ve tüm dosya kapsamına göre davacıların seferinde uçakla yolculuk yapacakları sırada davacıların daha önceden bilgi edinmelerine rağmen uçakla yolculuğun yapılamadığı, davacıların davalının kısmi ödemesi olmakla birlikte 379,00 TL fazladan masraf yaptıkları, uçakla yolculuğun kolaylığından yararlanamadıkları, davalının davranışı nedeniyle zaman kaybına dayalı zarara uğrandığı, bu eylemin davacılar üzerinde olumsuz etkilerinin bulunduğu, davacıların manevi olarak zarar gördüğü, manevi tazminatın takdirinde Yargıtayın istikrar kazanan içtihatları ve M.K"nın 4. maddesinin gözetilmesi gerektiği gerekçesiyle kişi başına 1.500,00 TL"den toplam 3.000,00 TL manevi, 379,00 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, hava taşıması sebebiyle maddi-manevi tazminat talebine ilişkindir. TTK 4. ve 5. maddeleri gereğince, taşıma sözleşmesine dayalı uyuşmazlığın çözümü asliye ticaret mahkemesinin görevine girdiğinden,mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken davanın esası hakkında hüküm tesisi doğru görülmeyip bozmayı gerektirmiştir.


--/--

2-Bozma sebep ve şekline göre taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: 1-Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın re’sen BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 15/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.