Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/10622 Esas 2011/29413 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Her ne kadar Dairemizin yurtdışından alınan emekli maaşının tamamının haczini engelleyen özel bir yasa hükmü bulunmadığından bahisle, yurtdışı emekli maaşlarının tamamının haczedilebileceğine dair içtihatları bulunmakta ise de, Yargıtay HGK.nun önüne gelen benzer bir konuda verdiği 2009/12-166 esas sayılı, 10.6.2009 tarihli kararından sonra bu görüş değiştirilerek yurtdışından bağlanan emekli maaşları, İİK.nun 83.maddesi kapsamında değerlendirilmeye başlanılmıştır. "Kısmen haczi caiz olan şeyler" başlığını taşıyan söz konusu maddede, "tekaüt maaşları .... borçlu ve ailesinin geçinmeleri için icra müdürünce lüzumlu olarak takdir edilen miktar tenzil edildikten sonra haczolunabilir. Ancak haczolunacak miktar bunların dörte birinden az olamaz. Birden fazla haciz varsa sıraya konur, sırada önde olan haczin kesintisi bitmedikçe sonraki haciz için kesintiye geçilemez." düzenlemesine yer verilmiştir. Bu bağlamda, Yargıtay HGK.nun 10.6.2009 tarihli kararı Dairemizce de benimsenerek, anılan karar doğrultusunda içtihat değişikliğine gidilmiştir.
Somut olayda borçlunun .. Sigorta Şirketinden, Sosyal Güvenlik Kurumu kanalı ile aldığı emekli maaşı hesabı üzerine haciz konulmuş olup, borçlu yurt dışından aldığı emekli maaşı hesabına konulan haczin iptalini şikayet yolu ile icra mahkemesinden talep etmiştir.
Yukarıda yazılan ilkeler uyarınca, borçlunun yurtdışından aldığı emekli maaşına İİK.nun 83.maddesi koşullarında maaşının 1/4"ünden az olmamak üzere haciz konulmasına karar verilmesi gerekirken, icra müdürlüğünün 23.11.2010 tarihli yazısı ile yurtdışından alınan emekli maaşının yatırıldığı banka hesabının tamamını kapsar nitelikte haciz uygulanması doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.