Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/9683 Esas 2015/5761 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, satış temsilcisi olarak çalıştığını, ödenmediği iddiasıyla fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi mesaisini kendisinin belirlediğini, ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının bulunmadığını, fazla çalışma karşılığının ücrete dahil olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı avukatı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalı işyerinde pazarlama temsilcisi olarak çalışmıştır. Tanıkları fazla çalışma yapıldığını beyan etmiştir. Mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda davacının haftada 8,5 saat fazla çalışma yaptığı belirtilerek hesaplama yapılmış olup davacıya yapılan prim ödemesinin fazla çalışma karşılığı olup olmadığı üzerinde durulmamıştır. Davacının ücret+prim ile çalışması halinde yapılan prim ödemelerinin fazla çalışma alacağını karşılayıp karşılamadığının tespiti ile varsa karşılanmayan kısmın fazla çalışma ücreti kabulü gerekir. Buna göre Mahkemece dosya içindeki bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak davacının fazla çalışma alacağı konusunda yeniden bir karar verilmelidir.
3-Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.