Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/9615 Esas 2016/8179 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9615
Karar No: 2016/8179
Karar Tarihi: 07.12.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/9615 Esas 2016/8179 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılana ait kombiyi tamir edip hizmet bedelini tahsil ettiği sırada fatura istendiğinde, suç tarihinde mükellefiyet kaydı olmayan bir firmaya ait sahte fatura düzenleyip vermekle suçlanmıştır. Mahkeme, sanığın duruşmada beyan ettiği adresine ve mernis adresine yapılan tebligatların usulüne uygun olmadığından, kolluk marifeti ile yapılan tebligatla sanığın hükümden haberdar olduğu sonucuna varmıştır. Ancak, davaya devam edilmesi ve hüküm verilmesi usule uygun görülmemiştir. Kararda, sahte fatura düzenlemek suçunun 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesinde düzenlendiği ifade edilmiş ve davaya bu kanunun öngördüğü şekilde devam edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili uygulamaların Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararın sonunda, sanığın temyiz itirazları doğrultusunda kararın bozulmasına ve CMUK'un ilgili maddesi uyarınca hükmün bozulduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri: - 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi - 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi - 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2015/9615 E. , 2016/8179 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın duruşmada beyan ettiği adresine ve mernis adresine yapılan tebligatlar usulüne uygun olmadığından kolluk marifeti ile 28.03.2014 tarihinde bizzat yapılan tebligatla sanığın hükümden haberdar olduğu anlaşılmakla, 03.04.2014 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılana ait kombiyi tamir edip hizmet bedelini tahsil ettiği sırada katılan tarafından fatura istenmesi üzerine, suç tarihinde mükellefiyet kaydı olmayan bir firmaya ait fatura düzenleyip verdiği iddia edilen kamu davasında sanığın eyleminin sübut bulması halinde 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 359/b-1 maddesinde düzenlenen sahte fatura düzenlemek suçunu oluşturacağı cihetle, davanın 213 sayılı kanunda öngörülen usule göre açılması ve yürütülmesi gerekirken, davaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.