MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2010/295-2013/264

Davacı D.. Ş.. vekili tarafından, davalı K.. Ö.. aleyhine 05/07/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ile dava dışı K.. Ş.."in evliliklerinin devamı sırasında, davalının dava dışı K.. Ş.. ile ilişki kurduğu; davacının nufus bilgilerine davalının resmi yapıştırılarak çıkarılan kimlik belgesi ile resmi mercileri yanıltmak suretiyle boşanma kararı aldıkları ve resmi belgede sahtecilik suçundan yargılandıkları, bu nedenle evlilik birliğinin sona erdiği ileri sürülerek manevi tazminat isteminde bulunulmuştur.
Mahkemece; davalının, davacının eşiyle olan evlilik dışı ilişkisinin davacının evliliğinin bitmesine dahi sebep olduğu, daha öncesinde de davacının gıyabında hakkında sahte kimlikle boşanma kararı verilmesine sebep olduğu, tüm bu olayların davacının psikolojik, sosyal ve günlük yaşantısını ağır biçimde sarstığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden; davacı ile dava dışı eşinin, Marmara Ereğlisi Aile Mahkemesi"nin 2010/1 Esas, 2011/51 Karar sayılı boşanma davası ile boşanmalarına ve dava dışı eşin, davacıyı aldatması nedeni ile 10.000,00 TL manevi tazminat ödemesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davalının, davacının resmi nikâhlı eşi ile evli olduğu süre içinde duygusal birliktelik kurduğu, eşin davacıya karşı sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği, davalının da eşin eylemine bilerek iştirak etmek sureti ile davacının zarar görmesine neden olduğu anlaşılmaktadır.
BK"nın 50 ve 51. maddelerinde haksız eylemin ve bunun sonucunda doğan zararın birden fazla kişi tarafından meydana getirilmesi durumunda zarar görenin dilediği takdirde eyleme katılanların birisinden, birkaçından veyahut tamamından zincirleme olarak sorumlu tutulmalarını isteme hakkına sahip bulunduğu düzenleme altına alınmıştır. Aynı hüküm 6098 sayılı yeni Türk Borçlar Kanunu’nun 61. maddesinde de tekrar edilmiştir.
Dava dışı eşin, sadakat yükümlülüğünü ihlal etmesi nedeni ile boşanma davasında manevi tazminat ödemeye mahkûm edildiği gözetildiğinde; konusu ve hukuki sebebi aynı olan eldeki davada hüküm altına alınan tazminat tutarının, boşanma davasında hüküm altına alınan tazminat ile tahsilde tekerrür olmamak üzere ödetilmesi gerekirken, bu hususun gözetilmemiş olması doğru değil ise de; anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "... 15.000,00 TL manevi tazminatın..." sözcüklerinden sonra gelmek üzere “...Marmara Ereğlisi Aile Mahkemesi"nin 2010/1 Esas, 2011/51 Karar sayılı ilamı ile hüküm altına alınan manevi tazminat tutarı ile tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla...” cümlesinin eklenmesine, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.