MAHKEMESİ : İstanbul 45. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2013
NUMARASI : 2011/428-2013/79

Davacı T.. E.. vekili Avukat .. tarafından, davalı Boğaziçi Elektrik Dağıtım AŞ. aleyhine 18/11/2011 gününde verilen dilekçe ile aidat alacağı istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 29/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, aidat alacağı davasıdır. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 132 sayılı T.. E.. Kuruluş Kanununun 11. maddesi gereğince, davalı kuruluşun ödemesi gereken 2008 ve 2010 yıllarına ait nisbi aidat borcundan kaynaklanan alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ise, davalı kuruluşun 2004 yılında özelleştirme kapsamına alındığını, artık 233 sayılı K.H.K. hükümlerine tabi olmadıklarını, aidat yükümlülüklerinin olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bilirkişi kurulundan rapor alınmış, raporda; davalı B.. A..."nin 2007 yılı bilançosunda 163.298.089,08 TL zarar açıklamış olduğu, aidat borcunun bulunmadığı, davalının 2008 yılı bilançosunda 23.032.627,67 TL zarar açıklamış olduğu, aidat borcu bulunmadığı, davalının 2008 dönemi için 2009 yılına devreden zararının 186.330.716,75 TL olduğu, davalının 2009 yılı bilançosunda 159.225.520,47 TL kâr açıkladığı, ancak 2007 ve 2008 yılı toplam zararlarının 2009 yılı kârından mahsup edilmesiyle 2010 yılına -27.105.196,28 TL zarar devrettiğinden nispi aidat borcunun çıkmadığı belirtilmiş, bu rapora itibar edilerek davanın reddine karar verilmiştir.
132 sayılı T.. E.. Kuruluş Kanunu"nun "Gelirleri" başlıklı 11. maddesinin B) bendinde; "T.. E..nün çalışma konuları ile ilgili oldukları veya çalışmalarından doğrudan doğruya yahut dolayısıyla faydalandıkları ilgili Bakanlıklarca T.. E..nün mütalaası alınarak tespit edilen 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye tâbi teşekkül, müessese ve ortaklıklarla, Bakanlıkların teftiş ve denetlemesi altındaki birlik, kurum ve ofislerin her yıl bütçelerine koyacakları (5.000) lira maktu aidat ile bir evvelki yılın bilançosuna göre tahakkuk eden safi kârlarının binde birine tekabül eden nisbi aidatlar" denilmektedir. Söz konusu düzenlemede bir önceki yılın bilançosuna göre tahakkuk eden safi kârın binde birine tekabül eden nisbi aidat ödeneceği belirtilmiş, önceki yılların zararlarının kârdan mahsup edilerek safi kârın bulunması halinde nisbi aidat ödeneceği hususu belirtilmemiştir.
Somut olayda; davacı, yukarıda açıklanan yasal düzenleme uyarınca 2008 ve 2010 yıllarına ait aidat alacağının tahsilini istemektedir. Davalı bir önceki yılın bilançosuna göre tahakkuk eden safi kârdan aidat ödemekle yükümlü bulunduğundan ve 2007 yılı bilançosuna göre zarar ettiğinden davacının 2008 yılına ait alacağı bulunmamaktadır. Ancak davalı 2009 yılı bilançosuna göre kâr elde etmiş olup 2010 yılı aidat borcu için safi kârının binde birine tekabül eden nisbi aidat ödemekle yükümlüdür. Şu halde davacının 2010 yılına ait nisbi aidat alacağının hesaplanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Mahkemece hatalı değerlendirme sonucu verilen bilirkişi kurulu raporuna itibar edilerek davanın tümden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 28/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.