Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8191 Esas 2022/4068 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I-Sanığın savunmasında, müştekinin hastane içerisindeki dinlenme yerinden çalınan suça konu cep telefonunu tanımadığı ihtiyacı olduğunu söyleyen bir şahıstan satın almış olduğunu belirtmesi karşısında; sanığın hırsızlık suçunu işlediğine ilişkin kesin ve yeterli delil olmadığı ve sanığın eyleminin TCK'nın 165. maddesinde yer alan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturduğu gözetilmeden vasıfta yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
II-Sanığın eyleminin TCK'nın 163. maddesine uyduğu gözetilerek, hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken alt sınırdan ceza tayin edildiği halde; suç tarihi itibariyle 6545 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen yasa hükmü öncesinde temel cezanın alt sınırının 2 yıl olduğu gözetilmeden yazılı şekilde temel ceza olarak 3 yıl belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Müştekinin ve tanık ...’in aşamalardaki beyanlarının içeriğinden hırsızlık suçunun 03:00-08:00 saatleri arasında işlendiği anlaşılması karşısında suç saatinin kesin ve net tespit edilmemiş olması nedeniyle müştekiye karşı işlenen suçun gece işlendiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden TCK’nın 143. maddesiyle de uygulama yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
3-Suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ile değişik TCK 143. maddesi uyarınca hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi halinde verilecek cezanın 1/2 oranında artırılması gerektiği, suç tarihinin anılan değişiklikten önce olması nedeniyle sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK'nın 143. maddesi ile uygulama yapılırken arttırım oranının en fazla 1/3 oranına kadar yapılabileceği gözetilmeden yazılı şekilde 1/2 oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.