MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince duruşmalı temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketten olan alacağı için başlattığı icra takiplerinde, davalı şirketin haczedilen menkul malları üzerinde çok fazla haciz bulunduğunun ve borca batık olduğunun anlaşıldığını, bu sebeple alacaklarının tahsil imkânının kalmadığını ileri sürerek, davalı şirketin iflasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket tasfiye memuru, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davalı şirketin iflasına ilişkin kararın davalı şirket tasfiye memuru tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi"nin 2005/6825 E, 2005/9331 K. sayılı ilamı ile, borçlunun doğrudan iflasını isteyen davacının doğrudan iflas koşullarının mevcut olduğunu kanıtlaması ve davalı şirketin ticari defter, kayıt ve belgeleri üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması gerekliliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, uyulan bozma ilamı doğrultusunda kayıt ve belgeler üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin 31.12.2004 tarihli bilançoda aktif toplamının borçlar toplamını geçtiği ve şirketin özvarlığına kavuştuğu, bilançoda sözü edilen olumlu durumun "" sermaye enflasyon düz olumlu farkı"" şeklinde açıklandığı, yapılan ilavelerin sadece sermaye hesabında yapılmış olmasının kuşku uyandırdığı, davalı şirket defterlerinin delil niteliğine sahip olmadığı, dava tarihi itibari ile davalı şirketin mali bünyesinde İİK"nın 179. maddesinde belirtilen doğrudan iflas koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı şirketin iflasına karar verilmiştir. Kararı, davalı şirket tasfiye memuru temyiz etmiş, Dairemizin 2013/2187 E., 2013/4650 K. numaralı karar düzeltme ilamı ile mahkeme kararı, davalının borca batıklığının rayiç değerler esas alınarak mahkemece re’sen tespiti gerektiği, borca batıklık hesabında ticari defter kayıtlarının büyük bir önemi olmadığı, defterlerin kapanış tasdiklerinin olmaması gerekçe gösterilerek, tek başına borca batıklıkta davalı aleyhine değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, hâkimin re’sen yapması gerekli bir inceleme olduğu gerekçeleriyle bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davalı şirketin 2003 yılı defterlerini yapılan tüm
araştırmalara rağmen incelemenin mümkün olmadığı, şirketin aktifinde mal bulunmadığından aktif rayiç değer tespiti yapılamadığı, şirketin 2006 yılından beri boş beyanname verdiği, mevcut durum itibariyle borca batık olduğunun kabul edilmesinin gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalının iflasına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.