Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11405 Esas 2020/1265 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11405
Karar No: 2020/1265
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11405 Esas 2020/1265 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, suça sürüklenen çocuğun kamu kurumuna ait eşyaya yönelik bir hırsızlık yapması nedeniyle uzlaşma kapsamında olmadığı belirtilerek mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir içtihadına uygun olarak, suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığı konusunda sosyal yönden bir inceleme yapılması ve bu incelemenin kararda belirtilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca suça sürüklenen çocuğun çalmış olduğu şeylerin değerinin tespit edilmesi ve adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği konusunda bir hüküm bulunmaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi: Çocukların suç işlemesi halinde uygulanacak hükümleri belirler.
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi: Suça sürüklenen çocuğun sosyal yönden incelemesi ve eylemin hukuki sonuçlarını anlama kapasitesinin araştırılması gerektiğini belirtir.
- Çocuk Koruma Kanunu Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik'in 20 ve 21. maddeleri: Eylemin hukuki sonuçlarını anlama kapasitesinin araştırılması için yapılacak incelemeyi ve incelemenin sonucuna göre verilecek kararları belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi: Değeri 5000 TL'yi geçmeyen şeyleri çalan kişilere verilecek cezayı belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi: Cezadan indirim yapılmasını gerektiren sebepleri belirler.
-

2. Ceza Dairesi 2019/11405 E. , 2020/1265 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyan eyleminin kamu kurumuna ait eşyaya yönelik olması nedeniyle uzlaşma kapsamında olmadığı dikkate alındığında tebliğnamenin bu hususu içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının denetimi bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılmama gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Suça sürüklenen çocuğun çalmış olduğu suça konu PVC pencereleri ve parçalarının Değer Tespit Tutanağına göre 3,00 TL değerinde olduğunun tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Cezadan indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebeplere ilişkin 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin, yaş küçüklüğü nedeniyle cezadan indirim yapılmasına ilişkin aynı Kanunun 31/3 maddesinden sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmeyerek 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması,
4-5275 sayılı Kanun’un 106/4. maddesi gereğince “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez” hükmü gözetilmeden, suça sürüklenen çocuğa, adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde ihtarat yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.