MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı ... arasında imzalanan genel kredi sözleşmesinde diğer davalının kefil olarak yer aldığını, kredi geri ödemelerin aksadığını, hesabın kat edilerek borçlulara noter yoluyla ihtarname keşide edildiğini, borcun ödenmemesi üzerine alacağın tahsili için girişilen icra takibinin davalıların itirazı sonucu durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun temerrüt faizine ilişkin hükümlerinin görülmekte olan davaya uygulandığı, buna göre % 35,50 temerrüt faiz oranı dikkate alınarak yapılan hesaplamanın benimsendiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalı ...’ün takibe itirazının, asıl alacak 32.160,72 TL, işlemiş faiz 3.994,75 TL, BSMV 199,73 TL, masraf 233,55 TL olmak üzere toplam 36.588,75 TL üzerinden, diğer davalı ...’ün takibe itirazının, tahsilde tekerrüre sebebiyet verilmeksizin asıl alacak 25.000,00 TL, işlemiş faiz 1.257,29 TL, BSMV 62,86 TL olmak üzere toplam 26.320,15 TL üzerinden iptali ile takibin devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine ve davacı yararına icra inkar tazminatına karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık ticari nitelikteki banka genel kredi sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davacının temyizi somut olayda temerrüt faizine ilişkin 6098 Sayılı TBK"nun 120. maddesinin uygulanamayacağına ilişkindir.
6098 sayılı TBK"nun 120. maddesinde temerrüt faizi yönünden bir sınırlama getirilmiştir. 6101 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 7. maddesinde ise, TBK"nun 120. madde hükmünün görülmekte olan davalarda uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Bununla birlikte 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6102 sayılı TTK"nun 8/1. maddesinde, ticari işlerde faiz oranının serbestçe belirleneceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 3. fıkrasında ise tüketicinin korunmasına ilişkin hükümler saklı tutulmuş, başkaca bir istisna getirilmemiştir. 6102 sayılı TTK"nun 9. maddesinde ticari işlerde; kanuni anapara ile temerrüt faizi hakkında ilgili mevzuat hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Anılan yasa hükmünde sözü edilen ilgili mevzuatın 3095 sayılı Yasa hükümleri olduğunun ve 6102 sayılı TTK"nun 8. ve 9. maddelerinin ticari işler bakımından özel hüküm niteliğinde olduğundan ticari işlerde bu hükümlerin uygulanması gerektiğinin, başka bir anlatımla 6098 sayılı TBK"nun 88. ve 120. maddeleri hükümlerinin ticari işlerde uygulanmayacağının kabulü gerekir.
Mahkemece bu yönler ve taraflar arasındaki genel kredi sözleşmesinde karalaştırılan temerrüt faizi oranı gözetilmeden, somut olaya uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.