Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/20300 Esas 2020/19952 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/20300
Karar No: 2020/19952
Karar Tarihi: 15.12.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/20300 Esas 2020/19952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edildi. Temyiz isteği reddedildi ve mahkeme, ölen bir sanık hakkındaki suçlamaların düşürülmesi gerektiğine karar verdi. Bu nedenle, kararın diğer yönleri incelenmeksizin bozulması gerektiği belirtildi. Kararda, tehdit ve hakaret suçlarından beraat ve sanık hakkında düşme kararı verildiği görülüyor. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 64/1 ve CMK'nın 223/8. maddelerinin bahsedildiği belirtiliyor.

4. Ceza Dairesi 2017/20300 E. , 2020/19952 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanıklar ... ve ... hakkında, tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılanlar ... ile ..."in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Sanık ..."ın üzerine atılı tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kayıt örneğinden, sanığın hükümden sonra, 09.09.2016 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, bu husus araştırılarak sonucuna göre TCK’nın 64/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle sanık hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar ... ile ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.