Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen Ek 4 madde gereğince yapılan kadastro sırasında, Ümraniye ilçesi, Dumlupınar mahallesi, bulunan 440 m² yüzölçümündeki taşınmazın, kullanım kadastrosuna tâbi tutulmayarak, tutanak düzenlenmediğini ve kullanıcı olarak adının beyanlar hanesine yazılmadığını iddia ederek, taşınmazın kullanım kadastrosuna tâbi tutularak, kullanıcı olarak adının beyanlar hanesine yazılmasını talep etmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın tamamının orman sınırları içerisinde, kullanım kadastrosu çalışma alanı dışında olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından esasa, davalıvekili tarafından lehlerine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtilerek temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve dava konusu taşınmazın kullanım kadastrosu çalışma alanı dışında kaldığı belirlenerek davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davada davalı kdisini vekil ile temsil ettirmiş olup mahkemece davanın reddine karar verilmesi durumunda yararına vekalet ücreti takdiri gerekirken, mahkemece vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün vekalet ücretlerine ilişkin 3. bendinde yer alan “davalı” kelimesinden sonra ibaresi yazılması suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.