Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkilinin 1 parseldeki ana taşınmazın 4 numaralı bağımsız bölümünün maliki olduğunu, aynı taşınmazın 1, 2 ve 3 numaralı bağımsız bölümlerinin maliki olan davalının ortak alanlara haksız olarak müdahale ettiğini, işbu durumun Mahkemesinin 2014/25 D.İş sayılı dosyası ile tespit edildiğini, bu nedenlerle bildirilen tespit davasındaki bilirkişi raporu doğrultusunda davalının ana gayrimenkulün ortak alanlarına haksız el atmasının önlenmesine, taşınmazın onaylı projeye uygun hale getirilmesine, yargılama giderleri ve ücreti vekaletin de davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yönetim planının 43 maddesine göre bodrum katta yer alan ve garaj olarak kullanılan bölümlerin kullanım hakkının 1-2-3 nolu dükkanlara ait olduğunun kararlaştırıldığının görüldüğü, 29/09/1998 tarihinde tapuya şerh edildiği anlaşılan yönetim planına karşı herhangi bir iptal davası açılmadığı ve hali hazırda yönetim planının geçerli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava ortak alanın kullanımına müdahalenin men"i istemine ilişkin olup mahkemece her ne kadar yönetim planında 2. bodrum kattaki garajı gösteren kısmın kullanımının 1-2-3 nolu dükkanlara ait olduğu gerekçesi ile ve Kat Mülkiyeti Kanununun 33.maddesi gereğince hak düşürücü süre yönünden davanın reddine karar verilmiş ise de dosyanın incelenmesinde yönetim planının 43. maddesinde bodrum kattaki garajı gösteren kısmın kullanım hakkı her ne kadar 1-2-3 nolu dükkanlara ait olduğu belirlenmiş ise de bu hak yalnızca verilen kullanım hakkının olduğu gibi kullanılması halinde geçerli olup onaylı projeye uygun halde kullanılması gerekir. Bu nedenle duvar örülmek suretiyle onaylı projeye aykırı hale getirilen kısımlar yönünden inceleme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken anılan gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.